Αυτή η συνταγή είναι αγαπημένη.

Έχει αλλάξει πολλές φορές, μέχρι να τελειοποιηθεί, και ακόμη, κάθε φορά που την φτιάχνω όλο και κάτι αλλάζω! 😅

Γιατί είμαι ανίκανη να ακολουθήσω μέχρι και τις δικές μου συνταγές! Και οποιος διαβάζει τις συνταγές μου, αυτό θα ήθελα να κάνει. Να αυτοδημιουργεί, βασισμένος σε μια καλή, δοκιμασμένη συνταγή. Να γίνει δική σου !

Τα άλευρα σε αυτή τη συνταγή με προβλημάτισαν πολύ. Έχω κάνει παραλλαγή χωρίς γλουτένη και μου άρεσε πολύ, όμως η ζύμη τριβόταν και διαλύονταν! Αποφάσισα να σας δώσω την συνταγή με άσπρο αλεύρι γιατί έτσι τα έφτιαξα εχτές για το πάρτυ της ανιψούλας μου και άρεσαν πολύ! Όμως! Οποιος θέλει να πειραματιστεί με άλλο αλεύρι please feel free to! Αυτή είναι η μαγεία της βίγκαν ζαχαροπλαστικής. Είναι ελαστική και απλή.

Πάμε να δούμε τα υλικά!

Για 20-22 μάφινς

Υγρά

3 μήλα σε πουρέ

1/4 cup λάδι καρύδας

1/4 cup ελαιόλαδο

2 κ.σούπας μηλόξυδο

2 μπανάνες γινωμένες

1 αυγό λιναρόσπορου (1 κ.σούπας λιναρόσπορος κοπανιστός με 4 κ.σούπας νερό)

1/2 cup μαύρη ζάχαρη

1/2 cup ζάχαρη καρύδας

Στερεά

1 1/2 κούπα αλεύρι λευκό που φουσκώνει μόνο του

1 κούπα νιφάδες βρώμης

1/2 κ.γ. αλάτι

1 κ.γ. Baking soda

1 κ.σούπας κανέλα

1/2 κ.γ. μοσχοκάρυδο

1 cup τριμμένο καρότο

2 φέτες ανανά σε κυβάκια.

Οδηγίες

Σε κατσαρολάκι με 1 δάχτυλο νερό βράζουμε 3 μήλα σε κομμάτια για 5 λεπτά σκεπασμένα. Μετά σε μούλτι τα κάνουμε πουρέ. Σε μπολ λιώνουμε τις μπανάνες με πιρούνι. Βάζουμε τον πουρέ μήλου, τα λάδια, την ζάχαρη, το αυγό λιναρόσπορου που έχουμε αφήσει για 5 λεπτά να πήξει λίγο και το μηλόξυδο. Ανακατεύουμε με το σύρμα.

Σε έτερο μπολ ανακατεύουμε τα στερεά. Ενώνουμε. Προσθέτουμε το τριμμένο καρότο και τον ανανά. Ανακατεύουμε με κουτάλι να ενωθούν καλά.

Αδειάζουμε το μίγμα σε φορμάκια για μαφινς και ψήνουμε στους 180 C σε προθερμασμένο φούρνο για 30 λεπτά περίπου.

Για μωράκια απλά δεν βάζουμε ζάχαρη γιατί είναι γλυκά από μόνα τους από τα μήλα και τις μπανάνες.  Αν δεν θέλουμε να είναι βίγκαν μπορούμε να βάλουμε 1/2 cup μέλι αντί για ζάχαρη.

Για συνταγή χωρίς γλουτένη, θα έβαζα αλεύρι φαγόπυρου και νιφάδες βρώμης, με 1/2 cup αλεύρι ταπιόκας για να μην διαλυθούν. Από κει και πέρα εσείς κάνετε παιχνίδι!

🌷

Ingredients

For 20-22 muffins

Wet

purée of 3 apples

1/4 cup olive oil

1/4 cup coconut oil

1/2 cup brown sugar

1/2 cup coconut sugar

2 tbsp apple cider vinegar

1 flaxseed egg(1 tbsp milled flaxseeds in 4 tbsp water)

Dry

1 1/2 cup self rising flour

1 cup oat flakes

1/2 tsp salt

1 tbsp cinnamon

1/2 tsp ground nutmeg

1 cup carrot shredded

2 slices of pineapple into cubes

Directions

Into a saucepan boil 3 apples in pieces with just enough water to cover the bottom. Boil for 5 minutes and then remove and blend into purée. Put into a bowl with the bananas mashed with a fork and rest wet ingredients.

Mix dry ingredients and combine with the wet. Whisk until well combined and add carrot and pineapple. Put into muffin tins and bake at 180 C in a preheated oven for 30 minutes.

Good job! Now eat them with no guilt whatsoever!

🍍🥕🌷

Σιγκανισμός.

Μόλις εισήγαγα μια νέα ένοια στην ελληνική γλώσσα. Χα! Υπάρχει εδώ και κάποια χρόνια στην αγγλική γλώσσα αλλά στην ελληνική όχι, όπως βέβαια και ο βιγκανισμός που και αυτός υιοθετήθηκε αυτούσιος αν και υπάρχει η φράση αυστηρή χορτοφαγία για όσους δεν τρώνε κρέας και ζωικά παράγωγα.

Seaganism λοιπόν, απο τα δύο συνθετικά sea- θάλασσα και -gan από το vegan, σημαίνει η χορτοφαγική διατροφή χώρις κατανάλωση ζώων ή παραγώγων με εξαίρεση τα ψάρια.

Ο Σιγκανισμός λοιπόν κατ’εμέ είναι η διατροφή του μέλλοντος. Ευφυής σε δομή, γεμάτη με όλα τα ωφέλη της προληπτικής διατροφής και πάνω απόλα πλήρης και βιώσιμη.

Γιατί ας αναρωτηθούμε επιτέλους. Γιατί τρώμε, αν όχι για να επιβιώσουμε; Τρώμε για να ικανοποιήσουμε εταιρικά συμφέροντα άλλων, ή για να ικανοποιήσουμε τα δικά μας; Τρώμε για να μην προσβάλουμε την θεία από το χωριό ή την μαμά μας που ανησυχεί; Τρώμε για να νοιώσουμε απλά καλύτερα ή μήπως για να προσφέρουμε στο σώμα μας ζωή και ευημερία; Στην τελική εσυ, γιατί τρως;

Αυτή είναι η ερώτηση που θα πρέπει όλοι να υποβάλλουμε στον εαυτό μας, έφοσον είμαστε σε επαφή με αυτόν. Που σημαίνει ότι έχουμε ήδη ξεκινήσει μια διαδικασία αυτοαναζήτησης. Ήδη, οποιος ξεκινά να αναρωτηθεί γιατί τρώει έχει βρεθεί αντιμέτωπος με τον εαυτό του. Τον ΝΟΙΑΖΕΙ ο εαυτός του. Με την καλή εννοια.

Ξεκινώντας λοιπόν δειλά αυτήν την εσωτερική αναζήτηση, θα δει κανείς τρομακτικά δεδομένα. Θα φωνάξει από απελπισία. Θα πονέσει από την απόγνωση. Όλα τα στάδια δύσκολα αλλά απαραίτητα για να επέλθει η συνειδητοποίηση της ύπαρξής μας. Ναι. Δεν έχω ξεφύγει. Στο θέμα μας είμαι.

Η συνειδητοποίηση της ύπαρξής μας θα επέλθει όταν δούμε τον χώρο που διαθέτουμε σε αυτό το σύμπαν. Την θέση μας στην σύλληψη της έννοιάς του. Είμαστε μια δύναμη επιβλητική, αυθαίρετη και εκτελεστικά απόλυτη, ή μήπως είμαστε ένα κομμάτι στον κύκλο της ζωής, ένα μέρος ενός συνόλου που ασκεί στον χώρο του τα ίδια δικαιώματα με εμάς; Υπό συνθήκες ιδανικές, μήπως δεν έχει κάθε πλάσμα γύρω μας την ίδια ανάγκη αλλά και δικαίωμα στην ύπαρξη και στην διασφάλισή της;

Πάμε λίγο πιο μπροστά

Η ασθένεια σημαίνει έλλειψη ισορροπίας. Η ασθένεια ισούται με έλλειψη ισορροπίας. Η νόσος εκδηλώνεται όταν της το επιτρέπουμε. Ούτε πριν, ούτε μετά. Αυτό για τον καθένα μπορεί να σημαίνει κάτι διαφορετικό.

Πάμε λίγο πίσω.

Αν όχι τα άλλα ζώα και τα παράγωγά τους, τότε γιατί τα ψάρια;

Β12

Αυτή είναι η απάντηση όχι η δική μου, αλλά της φύσης σε όποιον αποφασίζει να αποκλείσει όλα τα ζωικά παράγωγα από την διατροφή του. Με μαθηματική ακρίβεια λίγα χρόνια μετά θα αναπτύξει μεγαλοκυτταρική αναιμία και  νευρολογικές διαταραχές από την έλλειψη της βιταμίνης Β12 και χωρίς αναπλήρωση, θα πεθάνει. Συμπέρασμα. Η Βιταμίνη Β12 είναι απαραίτητη για την ζωή.

Η Β12 περίεχεται σε ζωικά παράγωγα αποκλειστικά όπως ψάρι, κρέας, τυρί, γάλα. Και τέλος, στο χώμα. Γιατί όλα γυρνάνε σε αυτό. Ο κύκλος της ζωής με ευφυή τρόπο διαγράφεται στον μεταβολισμό αυτής της βιταμίνης καθώς από το χώμα προσλαμβάνεται από τα ζώα της ξηράς, και μέσω των μικροοργανισμών σε αυτό οι οποίοι παράγουν την Β12, μετά απορροφάται και ανευρίσκεται κυρίως στους μύες των ζώων αλλά και στα παράγωγά τους. Στην θάλασσα, οι μικροοργανισμοί που συμβιώνουν με τα ψάρια, παράγουν την Β12 για να χρησιμοποιηθεί από αυτά για τις λειτουργίες τους και κατόπιν εναποτίθεται στους μύες των ψαριών και στα ασπόνδυλα. Ο άνθρωπος μπορεί να παράξει Β12 μέσω των μικροοργανισμών του παχέως εντέρου του, όμως! Δεν απορροφάται!!  Διότι η παραγωγή αυτή συμβαίνει μετά από σημείο απορρόφησής της! Τα κόπρανα μας λοιπόν όπως και όλων των ζώων περιέχουν Β12 και πολύ μάλιστα. Αυτά είναι που εμπλουτίζουν το χώμα με αυτήν. Η λύση λοιπόν σε μια βίγκαν διατροφή χωρίς συμπληρώματα θα ήταν αν μη τι άλλο αηδιαστική! 😁

Ο μεταβολισμός της Βιταμίνης Β12.

Αυτόματα λοιπόν καταλαβαίνουμε πως ο άνθρωπος για την επιβίωση του οφείλει να καταναλώσει κάποιου είδους ζώο.

Ωραίααααααα, ας διαλέξουμε. Το γάλα; Που δεν μπορούμε καν να το χωνέψουμε γιατί η φύση απλά δεν θέλει, εφόσον μετά τα δυο έτη μας καθιστά ανίκανους (ήδη το 75% του πλανήτη) να διασπάσουμε την λακτόζη του καθώς δεν συνθέτουμε πια το ένζυμο, και περιέχει ορμόνες που προκαλούν καρκινογένεση στον άνθρωπο; Το τυρί; Η κύρια αιτία της παχυσαρκίας, της υπερχοληστερολαιμίας και τελικά των καρδιαγγειακών νοσημάτων που αποτελούν έναν από τους δολοφόνους των ανεπτυγμένων χωρών; Το κρέας; Που έχει σαφώς ενοχοποιηθεί ως καρκινογόνο, τοξικό και νοσογόνο;

Ή μήπως το ψάρι; Για ποιο πράγμα έχει κατηγορηθεί το ψάρι; Μόνο για την κακή του αλιεία και εκτροφή, δηλαδή λάθη που αφορούν το ανθρώπινο στοιχείο.  Από μόνο του το ψάρι δεν επιφέρει ουδένα κακό στον άνθρωπο.

Ας πάμε τώρα να δούμε πόση Β12 περιέχουν οι τροφές.

Table 2: Selected Food Sources of Vitamin B12 [13]

Δηλαδή μεταξύ των τροφών με μεγαλύτερη ποσότητα Β12 αναγνωρίζουμε τα ψάρια με μόνη εξαίρεση το μοσχαρίσιο συκώτι, πράγμα λογικό καθότι όλες οι κυριότερες αντιδράσεις στις οποίες συμμετέχει η Β12 λαμβάνουν μέρος στο συκώτι.

Πάμε τώρα να δούμε πόση Β12 χρειαζόμαστε:

* Adequate Intake

Το πιο σημαντικό όμως είναι η απορρόφηση. Απο την προσλαμβανόμενη ποσότητα Β12 , το σώμα μας μπορεί να απορροφήσει μόνο γύρω στο 55%, και το ποσοστό αυτό μάλιστα μειώνεται καθώς αυξάνεται το ποσοστό της Β12 που λαμβανουμε. Αυτό σημαίνει ότι δεν πρέπει να τρώμε πολύ Β12! Λίγη και καλή!

Και πάμε στο μεγαλύτερο ερώτημα όλων:

Γιατι λοιπόν να μην πάρεις συμπλήρωμα με χάπια, για να σωθούν τα ψάρια από σκότωμα;

1. Γιατί τα χάπια είναι τεχνητά και οτιδήποτε τεχνητό στην διατροφή είναι μη βιώσιμο και δεν με αφορά. Προσωπική άποψη εκφράζω πάντα και καταλαβαίνω ότι όσοι είναι βίγκανς δεν συμφωνούν με αυτήν. Παρόλαυτά είναι αδιαμφισβήτητο το ότι δεν υπάρχει καμία φυτική πηγή Β12 σε αυτόν τον πλανήτη που να γνωρίζουμε. Και όχι, δεν θα άλλαζε αυτό αν τα φυτά είχα περισσότερο χώμα. Κάτι που λανθασμένα υποστηρίζεται πολλές φορές από ορισμένους. ΚΑΙ ΠΑΛΙ. Δεν φτάνει.

2. Γιατί η φύση ΘΕΛΕΙ να φάμε ένα ζώο για την επιβίωση μας, και οτιδήποτε αντίθετο σε αυτό , είναι αυτόματα ενάντια στην φύση μας.

3. Γιατί τα ψάρια είναι εύκολο να αλιευθούν, είναι προσβάσιμα στον άνθρωπο, κυρίως τα ψάρια του γλυκού κρύου νερού που έχουν και την περισσότερη Β12, και είναι εύκολα χωνέψιμα.

4. Γιατί εκτός από την Β12, περιέχουν την καλύτερη πηγή ω3 λιπαρών οξέων του πλανήτη, μια ουσία επίσης σημαντική για την υγεία της καρδιάς μας. Τελικά τα ψάρια κατ’εμέ είναι υπερτροφή.

5. Γιατί τα συμπληρώματα της Β12 έχουν περιορισμένη απορρόφηση από τον οργανισμό μας καθότι περιορίζονται από την ικανότητα του ενδογενή παράγοντα, του μορίου που ευθύνεται για την ασφαλή απορρόφηση της Β12. Για παράδειγμα ένα δισκιό των 500 μg θα οδηγήσει στην απορρόφηση μόλις 10 μg βιταμίνης B12!

Εκτός από την διατροφή, η ανεπάρκεια της βιταμίνης Β12 στον οργανισμό μας μπορεί να επέλθει στος παρακάτω περιπτώσεις:

• Ατροφική γαστρίτιδα όπου μειώνεται το pH του στομάχου και δεν παράγεται ενδογενή παράγοντας.

• Συγγενής έλλειψη του ενδογενή παράγοντα (κακοήθης αναιμία)

• Η λήψη μετφορμίνης, ενος αντιδιαβητικου φαρμάκου για πολλά χρόνια.

• Η λήψη αντιόξινων φαρμάκων για το στομάχι για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Η ανεπάρκεια της Β12 επίσης οδηγεί σε αύξηση των επιπέδων της ομοκυστείνης η οποία σε αυξημένα επίπεδα ενοχοποιείται για αύξηση του κινδύνου εμφάνισης καρδιαγγειακών νοσημάτων.

Ποιά ψάρια λοιπόν είναι πιο ασφαλή και υγιή σαν επιλογές;

Τα ψάρια του γλυκού νερού και τα ψάρια του κρύου νερού. Διότι αυτά έχουν περισσότερο λίπος άρα και περισσότερα ω3 λιπαρά. Όλος τυχαίως, τα ίδια ψάρια είναι που φέρουν και υψηλότερα επίπεδα βιταμίνης Β12.

Δηλαδή:

Οι αχιβάδες

Τα στρείδια

Τα μύδια

Τα scallops

Tο σκουμπρί

Η πέστροφα

Ο τόνος

Ο σολωμός

Οι γαρίδες

Ο αστακός

Κανένα από αυτά τα θαλασσινά δεν είναι ικανό να προκαλέσει κακό στον άνθρωπο! Το μόνο που πρέπει να προσέχουμε είναι όσο είναι δυνατόν να αγοράζουμε ψάρια άγρια και όχι του ιχθυοτροφείου, καθότι περιέχουν λιγότερη Β12 λόγω της διαταραγμένης διατροφής τους  και διότι διαταράσσουν το οικοσύστημα στο οποιο εκτρέφονται. Καλές πηγές αλιείας είναι ουσιαστικά ότι προέρχεται από τον ειρηνικό ωκεανό και την Αλάσκα ενώ για εμας εδώ στην Ελλάδα είναι πιο εύκολο να βρούμε ψαράδες έμπιστους και με καλό προϊόν! Ειδικά αν προέρχεται και από την Κάλυμνο, την πατρίδα μου, η οποία πρωταγωνιστεί στην αλιεία της Ελλάδας.

Η Άρια 2 χρονών, σε ψαρόβαρκα στο Βαθύ της Καλύμνου.

Ας απενοχοποιηθεί πια λοιπόν το ψάρι και ειδικότερα ο σολωμός, ο τόνος και όλα αυτά τα ψάρια που με βάση τους διαιτολόγους ή οποιους τελοσπάντων το αναπαράγουν περιέχουν βαρέα μέταλλα επικίνδυνα για τον άνθρωπο. Οι γενικότητες αυτές όμως με ενοχλούν και με προσβάλουν. Όλα τα ψάρια εφόσον ζουν στις ρυπαρές θάλασσες έχουν βαρέα μέταλλα. Το θέμα είναι πόσες φορές την εβδομάδα πρέπει να τρώω για να είμαι ασφαλής; Βάσει ερευνών είναι εντελώς ασφαλής η κατανάλωση σολωμού 2-3 φορεπσ Την εβδομάδα και τόνου 2-3 φορές τον μήνα. Εμένα μου φτάνει! Ο μεθυλυδράργυρος, το κυριότερο βαρέο μέταλλο συγκεντρώνεται προσθετικά στα μεγάλα ψάρια που τρώνε άλλα ψάρια. Γιαυτόν τον λόγο θα πρέπει να αποφεύγουμε να τρώμε ξιφία, μακρύπτερο τόνο και λούτσο καθώς και άλλα μεγάλα ψάρια. Simple as that!

Ο σιγκανισμός λοιπόν εμένα μου άλλαξε την ζωή, γιατί ανακάλυψα έναν κόσμο γεμάτο pure προληπτικό momentum χωρίς καμία αρνητική συνέπεια, κάτι που αγγίζει τα σύνορα της τελειότητας. Τα ωφέλη της ξεπερνούν τις συγγραφικές μου ικανότητες! Μόνο μια δοκιμή θα σας πείσει! 😉🌷

Είμαι λοιπόν υποψήφια για τα Marie Claire Blog Awards 2018!

Είχα την θαυμάσια ευκαιρία και εμπειρία να γνωρίσω τον ταλαντούχο σεφ Αλεξανδρος Παπανδρέου τους υπέροχους συνεργάτες του και να ζήσω από κοντά ένα Cooking & styling experience στο πανέμορφο στούντιο του στην Αγία Παρασκευή.

Εκτός από την ευκαιρία να κάνω styling δικό μου  στα πιάτα του Αλεξάνδρου,  εμπνεύστηκα και από την μαγειρική του διαδικασία για tacos, και έφτιαξα μια δική μου συνταγή! Στα πλαίσια λοιπόν της συμμετοχής μου στα βραβεία για το περιοδικο Marie Claire Greece επέλεξα κάποια από τα προιόντα του χορηγού OLD EL PASO και σας παρουσιάζω περήφανα την συνταγή μου!

Χορτοφαγική, spicy, θρεπτική, και φρουτένια!

🌶

Πειραματίστηκα με μια ιαπωνικής επιρροής μεξικάνικη σάλτσα, την σάλτσα Chamoy, που συνοδεύει από τις καραμέλες τους στο Μεξικό, μέχρι και τα κρεατικά τους!

Σάλτσα Chamoy

Πρόκειται λοιπόν για μια φρουτένια σάλτσα με άπειρες παραλλαγές που χρησιμοποιείται στα γλειφιτζούρια, στην Παρασκευή καραμέλας, καλύπτει τα φρούτα τους, αλλά και πολλά αλμυρά πιάτα. Έχει ως βάση τα βερύκοκα, τα δαμάσκηνα, αποξηραμένα φρούτα, και γενικά οι τρόποι παραγωγής είναι πολλοί. Εγώ ήθελα να απλουστεύσω όσο γίνεται την διαδικασία, χρησιμοποιώντας εύκολα υλικά αλλά και πολύ θρεπτικά.

Λάτρεψα το αποτέλεσμα και ελπίζω να το λατρέψετε και εσείς!

Υλικά για 6 Tacos

1 κούπα βρασμένα ρεβύθια

1 Cooking sauce φασολιών από το Burrito kit Old El Paso

1/2 κούπα καλαμπόκι

Για την δροσερή σαλάτα

1 ντομάτα

1 αγγουρι

μισό κρεμμύδι

μια χούφτα φρέσκο κόλιανδρο

αλατι, πιπερι

ελαιόλαδο

Για την σάλτσα Chamoy

3 βερύκοκα

6 αποξηραμένα δαμάσκηνα

3 χουρμάδες

2 τσίλι φρέσκα

2 κ.σούπας μηλόξυδο

χυμο ενός lime

Αλάτι

Οδηγίες

Σε τηγάνι τσιγαρίζουμε τα ρεβυθια με λίγο ελαιόλαδο και προσθέτουμε το καλαμπόκι και την Cooking sauce. Προσθέτουμε 1/4 κούπα νερό και αφήνουμε σκεπασμένο σε χαμηλή φωτιά για 5 λεπτά.

Σε κατσαρολάκι βάζουμε τα φρούτα ψιλοκομμένα, τα τσίλι ψιλοκομμένα χωρίς τα σπορια αν θελουμε να γίνει λιγότερο καυτερό, το ξύδι, το λαιμ και 1/3 κούπας νερό. Σιγοβράζουμε για 10 λεπτά.

Με ραβδομπλεντερ ή σε μιξερακι πολτοποιούμε την σάλτσα στην επιθυμητή σύσταση.

Φτιάχνουμε την σαλάτα σε ξεχωριστό μπολ.

Ώρα να συναρμολογήσουμε τα Τάκος!

Βάζουμε πρώτα λίγη σαλάτα, μετά τα ρεβύθια και μετά ακόμη λίγη σαλάτα. Τέλος βάζουμε την σάλτσα Chamoy. Έτοιμα!

Μια μεξικάνικη απόλαυση χωρίς τύψεις με θρεπτικότατο momentum, φουλ στα αντιοξειδωτικά, λυκοπένιο, φυτικές ινες από τα φρούτα και τα ρεβύθια, ενώ ο συνδυασμός καλαμποκιού και ρεβυθιών αποτελεί πλήρη πρωτεΐνη, ιδανική για χορτοφάγους και όσους προσέχουν την διατροφή τους.

Καλή απόλαυση!

Η έμπνευση είναι η κινητήρια δύναμη της ύπαρξης μας. Κάθε αλληλεπίδραση με τα γύρω στοιχεία, μας αλλάζει. Η έμπνευση μας αλλάζει. Και γινόμαστε ένα τσικ καλύτεροι ακριβώς γιατί είμαστε ανοιχτοί στα ερεθίσματα. Και καταλήγω στο εξής.

Vegan Haagen Dazs Spicy Carob Belgian Chocolate inspired icecream

🌶

Η συμμετοχή μου στα Marie Claire blog awards 2018, με ενέπνευσε να αλλάξω. Να συνεργαστώ με συναδέλφους foodies εντελώς διαφορετικούς με εμένα σε ταμπέλες, όμως τόσο όμοιους στο πιο βασικό. Το πάθος για το φαγητό. Δεν λέγεσαι foodie έτσι απλά. Ο Foodie σέβεται και κύριως αγκαλιάζει την αδυναμία του. Όχι όχι, δεν είναι παραδοχή, αλλά μια αποκάλυψη. Αγαπάς να εκτίθεσαι, να κοινοποιείς τα γούστα σου, τα λάθη σου, γιατί αγαπάς να είσαι εσύ. Χαχαχα. Κι όμως έχει νόημα.

Εκεί λοιπόν που είχα πάρει απόφαση ότι δεν θα κάνω την φωτογράφηση για το παγωτό που μου ανατέθηκε, δυο συνεργάτες του Marie Claire με βοήθησαν να βρω λύση. Να φτιάξω το δικό μου βίγκαν παγωτό Belgian chocolate, εμπνευσμένο από την συμβατική και είμαι σίγουρη καθ´ολα πεντανόστιμη εκδοχή του.

Και ενθουσιάστηκα! Πως δεν το είχα σκεφτεί εγώ αυτό; Έχω φτιάξει τόσα παγωτά, ας προσθέσω λοιπόν άλλο ένα στην βίγκαν συλλογή μου!

Φυσικά η εταιρεία Haagen Dazs παράγει ήδη βίγκαν γεύσεις παγωτού με μεγάλη επιτυχία! Το μόνο προβληματάκι είναι ότι δεν υπάρχουν στην Ελλάδα ακόμη. Γιαυτό, εγώ, ο insta Seagan Foodie, αυτοπροσώπως, σε αναμονή των υπέροχων βίγκαν Haagen Dazs γεύσεων ( μα, ας φτάσετε επιτέλους όμως κι από δω), πήρα την κατάσταση στα χέρια μου!

Εχω λοιπόν καιρό στο μυαλό μου μια γεύση παγωτού μοναδικής, πιπεράτης, πικάντικης, φλογερής όσο και η ίδια η σοκολάτα, με υλικά μοναδικής θρεπτικής αξίας, και με σημαντικές ιατρικές ιδιότητες.

Κακάο ωμό

χαρούπι

ζαχαρη καρύδας

μπανάνα

κρέμα καρύδας

κανέλα

Μίξ πιπεριών

Και να που ήρθε η ώρα να προστεθεί σε αυτά και η βελγική σοκολάτα!

Η βελγική σοκολάτα λοιπόν, δεν είναι τίποτα άλλο από την σοκολάτα που φτιάχνεται στο Βέλγιο. Μία χώρα αυστηρή σε αρχιτεκτονική, όμως τόσο απίθανα σοκολατένια που δεν μπορείς παρά να την αγαπήσεις!

Πάμε να δούμε την συνταγή!

Υλικά

100 γρ βέλγικη κουβερτούρα 70 % κακάο

1 κονσέρβα κρέμα καρύδας

2 κ.σούπας βούτυρο καρύδας

2 κ.σούπας αγαύη

1/4 cup ζάχαρη καρύδας

2 κ.σούπας χαρούπι

2 μπανάνες κατεψυγμένες

1/2 κ.γ. Κανέλα

1/2 κ.γ. μιξ πιπεριών φρεσκοτριμμένα

Οδηγίες

Σε κατσαρολάκι ζεσταίνουμε την κρέμα καρύδας και προσθέτουμε το βούτυρο, την ζάχαρη καρύδας, την αγαύη και την κουβερτούρα σε κομμάτια.

Ανακατεύουμε μέχρι να λιώσει η σοκολάτα και αφαιρούμε από τη φωτιά.

Προσθέτουμε την κανέλα, το πιπέρι, το χαρούπι και ανακατεύουμε με το σύρμα.

Βάζουμε στην κατάψυξη για 3 ώρες.

Μετά ρίχνουμε το μίγμα σε μπλέντερ με τις 2 μπανάνες κομμένες σε φέτες. Χτυπάμε ώσπου να ομοιογενοποιηθεί το μίγμα.

Σερβίρουμε ως έχει ή καταψύχουμε ξανά για 1 ώρα.

ΔΕΝ ΠΕΡΙΓΡΑΦΕΤΑΙ η γεύση του. Αναγκαστικά για να καταλάβετε την σοκολατένια, πιπεράτη, χαρουπένια γεύση του, θα πρέπει να το φτιάξετε!

Δεν ξέρω για σας, πάντως για μένα το χειρότερο θέμα συζήτησης είμαι εγώ.

Ένας από τους λόγους που διστάζω να παραδεχτώ δημόσια την αρνητική σχέση που έχω με το φαγητό είναι η ιδιότητά μου. Μα είναι αστείο. Οι διατροφικές διαταραχές είναι νοσήματα ψυχοσωματικά και δεν με καθιστά λιγότερο ικανή ή ακέραια στο επάγγελμά μου η ύπαρξή τους. Αν εγώ έχω εσωτερικούς δαίμονες, αυτό επηρεάζει τον προσωπικό μου χαρακτήρα και σε καμία περίπτωση την ιατρική μου ταυτότητα. Γιαυτό θα σας τα πω όλα! Μπορεί κάποιοι να ενοχληθούν από την ειλικρίνεια, ίσως χαρακτηριστώ μελόδραμα, ίσως όντως χάσω την εικόνα που είχε κάποιος σχηματίσει σε μένα. Όμως, ας μην δίνουμε πια τόση σημασία στον εαυτό μας! Σιγά! Αν αυτά που γράφω εδώ βοηθήσουν έστω και έναν που παλεύει με διατροφικές διαταραχές να πάψει να νοιώθει μόνος, θα έχω επιτύχει. Θεωρώ ότι τα βιώματά μου δεν είναι ξεχωριστά, μεγάλωσα σε μια τυπική ελληνική οικογένεια, με αγάπη, αλλά ίσως αυτό υποδεικνύει ακριβώς πως προβλήματα αναπτύσσονται παντού.

Παχυσαρκία

Ήμουν παχύσαρκη όλο το δημοτικό μέχρι την έκτη τάξη. Δεν φταίω εγώ βέβαια, φταίνε τα σάντουιτς που μόλις τα ανακάλυψα έλαμψε ο κόσμος μου. Από μικρή είχα εξαρτημένη σχέση με το φαγητό…ότι μνήμες έχω αφορούν το αίσθημα ντροπής που βίωνα όταν έτρωγα ή αρνητικά σχόλια σχετικά. Θυμάμαι που ήμουν ακόμη παιδάκι, έπαιρνα φαγητό απο την κουζίνα και πηγαινα κάπου να κρυφτώ να το φάω! Οι αδελφές μου πάλι ήταν κουκλάκια! Η διασκέδαση της οικογένειας κυμαινόταν γύρω από το φαγητό, οι γονείς μου δεν ήταν σε καμία περίπτωση αθλητικοί τύποι, αν και η μητέρα μου ήταν πάντα αδύνατη ακόμη και μετά από 4 παιδιά! Ο πατέρας μου, μέγας λάτρης της ελληνικής κουζίνας, κατάλαβα αργότερα ότι έχει την ίδια παθολογική σχέση με το φαγητό όπως και εγώ, γιαυτό και το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του είναι παχύσαρκος. Είναι όμως συνειδητοποιημένος, χαρούμενος, και σε καμία περίπτωση δεν νοιώθει ενοχές, ίσα ίσα! Αντιθέτως, το βάρος μου με στιγμάτισε εκεινα τα χρόνια, όμως αυτό δεν με εμπόδισε από το να περάσω χαρούμενα παιδικά χρόνια με φιλίες που κρατάνε μέχρι και σήμερα.

Φυσιολογικό βάρος

Στο γυμνάσιο ξαφνικά ανακάλυψα τα αγοράκια και σταμάτησα να τρώω, ή απλά μου κόπηκε η όρεξη γιατί δεν θυμάμαι να δυσκολεύτηκα καθόλου να χάσω βάρος. Σε όλο το Γυμνάσιο ήμουν αδύνατη και τρισευτυχισμένη, ήταν ανέμελα χρόνια, χωρίς πίεση εξετάσεων, χωρίς 852 φροντιστήρια, απλά άραγμα με φίλους και βόλτες. Βέβαια βράδυ δεν μας επέτρεπαν να βγούμε έξω οι γονείς μου και μου στοίχισε αρκετά. Επίσης από εδώ ξεκίνησε σιγά σιγά να αναπτύσσεται η αντιπαράθεση με την μητέρα μου η οποία δεν μας επέτρεπε να έχουμε αγόρι, αντιμετωπίζοντας την πραγματικότητα ακυρωτικά, και λίγο παράλογα, αφού είναι μόνο φυσικό να αναπτύσσονται συναισθηματικές σχέσεις σε αυτήν την ηλικία. Στο Λύκειο όμως, είναι που άρχισαν τα δράματα.

Ανορεξία

Εφηβεία

Την πέρασα βαριά την εφηβεία, ήμουν παιδί επαναστατικό, δεν δεχόμουν τα καθιερωμένα και αντιδρούσα. Ήμουν σε συνεχή αντιπαράθεση με την μητέρα μου, την οποία μισούσα γιατί δεν με άφηνε να βγω έξω, να έχω ερωτικές σχέσεις, εννοώ πλατωνικές! Τίποτα, καλέ. Δράμα, αρχαίο δράμα. Τίποτα πρωτότυπο. Ένοιωθα και εγώ όπως όλοι οι έφηβοι ότι δεν με καταλαβαίνει κανείς. Όμως ίσως εγώ να το είχα ανάγκη απλά λίγο παραπάνω. Έκρυβα τις σχέσεις μου, ασθανόμουν ντροπή, πιεζόμουν, οι φυσικές ανάγκες μου, ενοχοποιήθηκαν και κατέρρευσα. Στα 16, ήμουν 45 κιλά.(Είμαι 1.65 ύψος). Επέτρεπα στον εαυτό μου να τρωει μία σοκολάτα το μεσημέρι για να βγουν τα τόσα φροντιστήρια για την Ιατρική ενώ το μεσημεριανό  και το βραδυνό αμέσως μόλις το έτρωγα, το έκανα εμετό. Πέρασαν μήνες μέχρι να το πάρουν χαμπάρι, ο πατέρας μου δουλευε πολλές ώρες ως χειρουργός και η μητέρα μου μεγάλωνε τέσσερα παιδιά, μόνη της. Όταν δε, το πήραν χαμπάρι, το κακό είχε γίνει. Η εικόνα για το σώμα μου και τον εαυτό μου ηταν διαστρεβλωμένη, δεν επέτρεπα τίποτα να μείνει στο στομάχι μου, για κανέναν λόγο! Πέταγα το φαγητό από το παράθυρο, έλεγα ψέματα ότι έφαγα, και γενικά σκατά. Ο πατέρας μου, ένας πολύ τρυφερός άνθρωπος αλλά συνάμα αυστηρός, όταν το κατάλαβε, αντέδρασε με θυμό. Δεν ήταν καθόλου συγκαταβατικός, δεν προσπάθησε να με καταλάβει, απλά φώναζε και φώναζε και φώναζε, λες, και έφταιγα εγώ! Μου απαγόρευσε να έχω ανορεξία! Χαχαχά. Είναι αστείο τώρα που το σκέφτομαι, όμως δεν κρίνω τον πατέρα μου ο οποίος δεν μπορούσε να ξέρει τι σημαίνει αυτό, τι είναι, και σε τι οφείλεται, αν και γιατρός βέβαια, πιστεύω ότι λειτούργησε εντελώς συναισθηματικά, από το άγχος του για εμένα και δεν κατάφερε να κοιτάξει λίγο παραπέρα. Δεν ρωτήθηκα τι έχω, γιατί το κανω αυτό, δεν πήγα σε ψυχολόγο και φυσικά δεν άλλαξε τίποτα.

Η απόφαση του να πάω Ιατρική ήταν λίγο παθητική εκ μέρους μου, ουσιαστικά ένοιωθα ότι δεν ξέρω τι θέλω να κάνω, ήμουν ελέυθερο πνεύμα, και δεν ήμουν έτοιμη να αποφασίσω. Η γραμμή από τους γονείς ήταν σαφής. Μπορούμε να διαλέξουμε όποια ειδικότητα θέλαμε! Είναι αστείο, κι όμως, εφόσον η δίδυμη αδελφή μου ήθελε να γίνει ιατρός, ένοιωσα ότι έπρεπε να θέλω και γω! Ήμουν πολύ άβουλη ταυτόχρονα μέσα στην επαναστατικότητά μου τελικά! Επειδή δεν ήξερα τι διάολο ήθελα να γίνω, αποφάσισα ότι θα γίνω γιατρός χωρίς σύνορα και πήγα και γω παρέα…

Πανεπιστήμιο

Perugia

Πήγα λοιπόν να σπουδάσω Ιταλία, απόφαση τότε της μαμάς που είχε back up plan για την αποτυχία. Δεν είχα μυαλό για διάβασμα και ενώ τα πήγαινα κάλα στο σχολείο, στις Πανελλήνιες δεν τα κατάφερα. Φυσικά είχα αφήσει στην Ελλάδα το αγόρι μου και ένοιωθα σαν να είχε έρθει η συντέλεια. Δεν ήμουν σίγουρη ότι θέλω τελικά Ιατρική, πίστευα ότι δεν μπορώ να ανταπεξέλθω και το είπα, χωρίς ανταπόκριση. Έπρεπε να κάνουμε ‘stick to the plan’ που λένε. Μου άρεσει ο ιατρικός κόσμος όμως δεν ήθελα απαραίτητα να γίνω γιατρός. Σκέφτηκα την Βιολογία. Αλλά δεν είχανε παιδιά για χάσιμο είπανε…Ναι, καταπίεση, αλλά φταίω και γω που δεν επέμεινα! Ας μην τα ρίχνουμε όλα στους δύσμοιρους γονείς!

Στην πανέμορφη Perugia, ανοίχτηκε ένας καινούριος, υπέροχος κόσμος! Ξαφνικά ήμουν μόνη μου, έφυγαν οι απαγορεύσεις και τα μη, και μπορούσα να εκφραστώ, να εκδηλωθώ και να κάνω ότι θέλω! Πέρασα 3 χρόνια, γεμάτα, εμπειρίες, ταξίδια, κι όμως. Δεν ξεπέρασα ακόμη την κακή σχέση μου με το φαγητό. Θυμάμαι είχα παχύνει στα 52 κιλά και ξεκίνησα δίαιτα για να φτάσω 46! Φυσικά και τα κατάφερα. Έπινα έναν ελληνικό καφέ το πρωί και λίγα κουλουράκια. και ξαναέτρωγα την επόμενη μέρα. Άλλες περιόδους, επέλεγα ένα tramezzino δηλ τόστ με μανιτάρια και μαγιονέζα, και ξαναέτρωγα πάλι το ίδιο την επόμενη μέρα. Μετά ήταν ένα boboloni δηλ ντόνατς, μόνο το μεσημέρι. Υπήρχαν φάσεις, που έτρωγα ένα ψωμάκι και ένοιωθα σαν να είχα κάνει την μεγαλύτερη αμαρτία του κόσμου. Οι εμετοί συνεχίστηκαν βέβαια. Αυτος ο αυτοραπισμός, με εξουθένωνε, όμως συνέχιζα γιατί προφανώς και κάτι μου έφταιγε. Το κατάλαβα μετά. Πότε δεν πήγα σε ψυχολόγο, ποτέ δεν μου είπε κανείς ότι το πρόβλημά μου είναι ψυχολογικό, και έμεινα μόνη μου, να μαντεύω τι μου συμβαίνει. Όταν γυρνούσα σπίτι στις διακοπές θυμάμαι να μου λένε συνέχεια πόσο αδύνατη ήμουν, και ότι πρέπει να πάρω βάρος, αλλά δεν υπήρχε περίπτωση! Ακόμη, αναρωτιέμαι πώς, δεν κατάλαβε κάνείς το βάθος της διαταραχής μου αρκετά ώστε να τρομάξει…

Αθήνα

Μετά έδωσα εξετάσεις για μεταγραφή στην Αθήνα όπου σπούδαζε η δίδυμη αδελφή μου. Τώρα είναι η δεύτερη φορά στην ζωή μου που είχα φυσιολογικό βάρος! Ξεκίνησα και κάπνισμα εννοείται, γιατί όλοι κάπνιζαν, δούλευα ως σερβιτόρα σε καφετέρια έξω απτην σχολή και ήταν όλα μια χαρά!…ήταν;

Η Ιατρική ίσως τελικά να με βοήθησε να ξεπεράσω την ανορεξία. Χωρίς πλάκα. Αυτή η επιστήμη που αγαπώ, αλλά με παίδεψε πολύ για να την κατακτήσω και ακόμη και σήμερα δεν αισθάνομαι ότι την κατέχω. Ένας φοιτητής Ιατρικής έχει διάβασμα. Και ένας απόφοιτος Ιατρικής έχει διάβασμα. Δεν γίνεται να διαβάσεις αν δεν τρως. Θυμάμαι το διάβασμα βδομάδων κλεισμένη σε ένα δωμάτιο, ΟΛΗ ΜΕΡΑ, για να βγεί η god damn ύλη, και φρίττω. Λες και δεν τα έζησα και πριν μόλις 4 μήνες που έδωσα εξετάσεις για ειδικότητα… Δεν τελειώνει το διάβασμα στην Ιατρική, και όσο δεν τελειώνει, θα με προστατεύει από την ανορεξία!

Ευκαιριακή άμετρη κατανάλωση -Binge Eating Disorder(BED)

&

Καταθλιπτική συνδρομή

Μισό λεπτό! Δεν έχω περάσει κατάθλιψη! Τουλάχιστον έτσι πιστεύω. Σίγουρα έχω θέματα ανασφάλειας και αυτοπεποίθησης, όμως δεν έχω φτάσει στον ιατρικό ορισμό της κατάθλιψης. Βέβαια τα νερά τα έχω κολυμπήσει, όμως εχω τόσα πράγματα στην ζωή μου θετικά που με τραβάνε πίσω στην ακτή… Με τον παραπάνω τίτλο όμως θέλω να τονίσω το πόσο αλληλένδετες είναι αυτές οι δύο καταστάσεις.

Η Ευκαιριακή άμετρη κατανάλωση είναι μια πάθηση για τη οποία δεν ακούμε καθόλου στην Ελλάδα, κι όμως αφορά ολοένα αυξανόμενο πληθυσμό. Είναι η κατανάλωση υπέρμετρης ποσότητας φαγητού- υπερφαγία,  χωρίς έλεγχο, σε σημείο να νοιώθεις σκασμένος, για να το πω επιστημονικά, με επακόλουθο τεράστιο αίσθημα ενοχών, θλίψης και τύψεων. Πολλές ενοχές. Και τύψεις. Και θλίψη. Κι όμως δεν σου φταίει το φαγητό. Η διαφορά με την ανορεξία και την βουλιμία είναι ότι δεν έχεις μηχανισμό εξουδετέρωσης του φαγητού. Γιατί απλά δεν κάνεις εμετό. Αυτός είναι και ο λόγος που η πλειοψηφία είναι παχύσαρκοι.

Αυτό βέβαια δεν σημαίνει πως όποιος κάτσει μια φορά στο τόσο και φάει του σκασμού σε ένα τραπέζωμα, έχει ΒΕD. Είναι πολύ πιο σοβαρό από αυτό. Κυμαίνεται από 3 φορές την εβδομάδα ή τον μήνα, σε 2 φορές την ημέρα στις πιο βαριές περιπτώσεις.

Μιλάμε για μια πλήρως ανεπτυγμένη διατροφική διαταραχή που όμως δεν οφείλεται στην σχέση σου με το φαγητό. Είναι ψυχική ασθένεια. Σε πετυχαίνει σε μια κακή, μα πολύ κακή ψυχολογική κατάσταση και σε ξετινάζει. Τα σαφή αίτια που οδηγούν σε αυτήν είναι άγνωστα ακόμη στον επιστημονικό κόσμο. Συνήθη αίτια είναι

μετά από ένα έντονο σοκ, μια απώλεια στενού προσώπου, ένα μέγάλο στρες

γενετικά

παχυσαρκία με αρνητική εικόνα για το σώμα,

το 80 % έχει ήδη μια χρόνια ψυχική διαταραχή όπως μετατραυματικό στρες, κατάθλιψη, κτλ

Τι παθαίνεις.

Τρως κρυφά. Μόνος σου. Γιατι έτσι μειώνονται οι τύψεις. Δεν σε βλέπει κανείς. Εισαι μόνο εσύ και η αμαρτία σου σε έναν χορό πάθους και μίσους. Λίγο αυτοτιμωρείσαι κάθε φορά. Λες και θέλεις να σου αποδείξεις ποσο αδύναμος είσαι. ΘΕΛΕΙΣ να ενδίδεις στους πειρασμούς. Όχι επειδή πεινάς. Αυτό το συναίσθημα πια το αγνοείς, και έχεις στη θέση του μια διαρκή αγωνία αυτοικανοποίησης που ταυτόχρονα είναι αυτόμαστιγωμα. Πως να το εξηγήσω πιο απλα… Δεν σε αντέχεις βρε παιδί μου, έχεις παραδοθεί περίτρανα και δεν σε νοιαζει τίποτα. Τρως σακούλες πατατάκια στον καναπέ σαν να μην υπάρχει αύριο. Γιατι το αύριο δεν σε αφορά…

Τρώς συνεχώς! Καλέ δεν μπορείς να δεις φαγητό και να μην το γραπώσεις. Χειρότερο από κατοχικό. Μιλάμε για ψύχωση. Τρως το υπόλοιπο από το φαγητό των παιδιών, τρως και το πιάτο σου εννοείται. Μετα έτσι όπως πας να το βάλεις σε τάπερ, θα φάς και άλλο λίγο. Μετά θες γλυκό. Αν μείνεις σπίτι μόνη σου με μια τούρτα γίνεται πάρτυ. Home alone φάση. Μεγάλες στιγμές…

Δεν καταλαβαίνεις πόσο τρως. Αμέ. Νομίζεις ότι δεν έφαγες και τίποτα σήμερα, (μόνο το ψωμί που αφησαν τα παιδιά στο πρωινό, και μετα μια ομελέτα που έφτιαξες, υγιεινή όμως, για πρωτείνη! Άρα για κάτσε να βάλω κάτω την υπόλοιπη πίτσα από χτες, μην πάει και χαμένη, αυτό που το πας? Έλεγχος μηδέν. Ανύπαρκτος.

Οι ρίζες του δικού μου Binge Eating Disorder.

Τον Σεπτέμβριο του 2011, σε ένα ταξίδι για συνέδριο με το μεταπτυχιακό τμήμα μου τότε στην Τανζανία, ( ο τίτλος είναι Διεθνής Ιατρική-Διαχείριση Κρίσεων Υγείας), σκοτώθηκε μία συνάδελφος κατόπιν επίθεσης εναντίον μας στο Dar el Salaam, λίγο πριν πάρουμε την πτήση της επιστροφής. Ο ένοχος βέβαια δεν πιάστηκε ποτέ, ήταν μια ληστεία που είχε τραγική κατάληξη μπροστά στα μάτια όλων μας και αν και έμεινε ζωντανή, δεν καταφέραμε να την σώσουμε στο τοπικό νοσοκομείο… Το μόνο που απέμεινε από την μνήμη της είναι μια υποτροφία στο όνομά της… Κανείς άλλος δεν τραυματίστηκε. Το σοκ της επίγνωσης ότι θα μπορούσε να ήσουν εσύ αυτή που δεν γύρισε, δεν μας άφησε ποτέ. Κι όμως, δεν πήγα σε ψυχολόγο. Δεν έχω πάει ποτέ. Σαν να πιστεύω ότι δεν το χρειάζομαι, είμαι δυνατή εγώ. Και ήμουν. Είχα το μωρό μου πίσω που με περίμενε, την Σελένα τότε 9 μηνών και δεν είχα χρόνο για PTSD (post traumatic shock disorder) και αηδίες. Ήμουν μουδιασμένη για έναν ολόκληρο μήνα όταν γύρισα, και αισθανόμουν ενοχές κάθε φορά που γέλασα. Όπου πήγαινα νόμιζα ότι την έβλεπα μέσα στο πλήθος. Πέρασε όμως.  Γέννησα και την Άρια, τελείωσα την ειδικότητα και έφτασα να διαβάζω για τις εξετάσεις.

Ο Λεωνίδας, ο καλός μου φίλος και συνάδελφος από την αρχή στο Αττικό Νοσοκομείο, πέθανε ένα πρωί,  9 Ιανουαρίου του 2017. Με πήρε ο πατέρας του να μου το πεί, όταν εγώ εφημέρευα στα επείγοντα. Δεν πρόλαβα να συλλυπηθώ, να καταλάβω τι και γιατί, γιατι την ίδια στιγμή, δεκάδες άνθρωποι περίμεναν να τους δώ, να τους εξετάσω, να τους δώσω φάρμακα και να τους κάνω εισαγωγή. Έπρεπε να γράψω χαρτιά και το χαρτί μου γεμιζε δάκρυα. Μετά, έπρεπε να πάω σπίτι και να δω τα ζουζούνια μου που με περίμεναν, αφού έλειπα μιάμιση μέρα στην εφημερία. Δεν υπήρχε μέρος να κλάψω. Καθόμουν στο αυτοκίνητο κάτω από το σπίτι μου και έκλαιγα αθροιστικά για όλες τις στιγμές που ήθελα να το κάνω και δεν μπορούσα.

Ο αιφνίδιος θάνατος του Λεωνίδα ακόμη δεν έχει διευκρινιστεί. Ήταν εθισμένος, ναι, αλλά νομίζαμε ότι το ξεπέρασε. Ήταν αυτοκτονία; Υπερβολική δόση; Ήταν κάτι που μας ξέφυγε; Δεν θα μάθω ποτέ, και μέχρι τότε, θα φταίω και γω μαζί με όλους όσους είμασταν κοντά του.

Έχει περάσει ένας χρόνος κι όμως δεν αισθάνομαι ότι το έχω αντιμετωπίσει ακόμη. Μετά την κηδεία, έπρεπε να πάω σπίτι να διαβάσω για τις εξετάσεις μου που ήταν σε ένα μήνα. Τις πέρασα. Και μετά ξαφνικά είδα τι μου είχα κάνει. Είχα πάρει 7 κιλά. Φυσικά και ήμουν ήδη πάνω από το φυσιολογικό μου βάρος, όμως με αυτά τα 7 κιλά είχα ξεφύγει. Το σώμα μου άλλαξε. Έβλεπα τα χέρια μου και δεν αναγνώριζα την διάμετρο!

Θα είναι από την χορτοφαγία, λέει ο Σωτήρης…

Οι άνθρωποι δεν θέλουν να δουν ποτέ το πρόβλημα. Πάντα το μικραίνουν. Είναι ένας αμυντικός τρόπος αντιμετώπισης καταστάσεων που δεν ξέρεις πως να διαχειριστείς.

Και φτάσαμε εδώ… Αυτό το εξομολογητικό πόστ, περιέχει πράγματα που δεν έχω παραδεχτεί καν στον εαυτό μου μέχρι σήμερα. Πόσο μάλλον στους άλλους. Ο άντρας, μου, οι αδελφές μου, οι γονείς μου, κανείς δεν ξέρει πόσο παλεύω με τις σκέψεις μου, με την καθημερινή ανάμνηση του Λεωνίδα, που αυτή δεν έχει πεθάνει, ζει μαζί μου. Μαζί μου ζει και η πεποίθηση ότι θα μπορούσα να τον βοηθήσω. Ότι φταίω και εγώ μαζί με όλους τους παρατρεχάμενους, που χάθηκε τόσο άδικα και μάταια.

(Και τελοσπάντων κοπελιά (την σιχαίνομαι αυτή τη λέξη), ξεκόλλα και κούνα το κεφάλι σου που λένε. Δικαιολογίες!)

Η ευκαιριακή άμετρη κατανάλωση φαγητού δεν είναι απλά μια διαταραχή,  είναι μια ψυχική ασθένεια και αν γνωρίζετε κάποιον με αυτά τα χαρακτηριστικά και ενδιαφέρεστε για αυτόν, συμβουλέψτε τον να δει έναν ειδικό ψυχολόγο σε αυτά τα θέματα.

Τελικά, το βάρος μας, μας καθορίζει; Δεν είμαστε κάτι ανώτερο, κάτι πιο ουσιαστικό, κάτι πιο ελέυθερο;

Ακόμη λοιπόν και σήμερα, που με νοιάζει το βάρος μου, αναρωτιέμαι, εμένα με νοιάζει, ή τους άλλους; Kαι τελικά αν όντως εμένα είναι που με νοιάζει, μήπως είμαι πολύ επιφανειακή; Δυό θεωρίες που αντικρούονται και την μία αισθάνομαι θυματοποιημένη από τα στάνταρ του κόσμου, αισθάνομαι ανεπαρκής, ανίκανη, αδύναμη να επιτύχω, ενώ ταυτόχρονα αισθάνομαι αχάριστη που σκέφτομαι τόσο επιφανειακά και αφήνω να με ορίζει κάτι τόσο ρηχό.

Συναισθήματα που έχουν όλοι όσοι έχουν ‘πρόβλημα’ βάρους.

Το puremomentum είναι κατι που ξεκίνησε αβίαστα, αυθόρμητα και τόσο απλά. Αποφάσισα να αλλάξω την διατροφή μου, κυρίως υποκινούμενη από ηθικά διλήμματα, ιατρικές αφορμές, όμως η ουσία είναι ότι ψάχνω να βρω τον εαυτό μου.

Αυτό θέλω να μείνει από αυτό το ποστ, όπως επίσης και το προσωπικό μου βίωμα, με το οποίο παλεύω ακόμη, έχοντας βρει διέξοδο εδώ, στο puremomentum, όπου το φαγητό είναι όμορφο, απενοχοποιημένο και δεν επιδέχεται ευγενή πάθη.

Όσοι το διαβάσατε, σας ευχαριστώ.

Φακές κάπως αλλιώς, γιατί έχω μαλώσει με την ρουτίνα.

Αυτή η υπέροχη συνταγή είναι το αποτέλεσμα του μίσους μου για την ρουτίνα. Πνίγομαι όποτε νοιώθω πιεσμένη από την επαναληψιμότητα της καθημερινότητας. Και ξεσπάω στις φακές!

Έβαλα μωβ γλυκοπατάτες, κολοκυθάκι, μηλόξυδο αντί για απλό ξύδι όμως κράτησα την Δάφνη και το Θυμάρι. Δύο αγαπημένα βότανα που λατρεύω στις φακές.

And guess what! Βγήκαν μωβ! Το σκούρο χρώμα της φακής, σε συνδιασμό με το σκούρο μωβ της γλυκοπατάτας ταίριαξαν τόσο πολύ! Η γεύση τους με δικαίωσε. 😊

Υλικά

1 πακέτο φακές beluga ( σε βιολογικά καταστήματα)

2 καρότα

3 μωβ γλυκοπατάτες

1 κρεμμύδι

2 σκελίδες σκόρδο

1 κ. σούπας θυμάρι

5 φύλλα δάφνης

2 ντομάτες ώριμες

1 κολοκυθάκι

1 χούφτα μαϊντανό

μηλόξυδο

Οδηγίες

Σε ελαιόλαδο τσιγαρίζουμε το κρεμμύδι με το σκόρδο μέχρι να ροδίσουν και προσθέτουμε τις φακές ξεπλυμένες σε τρεχούμενο νερό.

Ανακατεύουμε για μισό λεπτό και προσθέτουμε τις ντομάτες σε πουρέ. Ανακατεύουμε και αλατοπιπερώνουμε. Προσθέτουμε τα λαχανικά κομμένα σε φέτες. Γεμίζουμε με νερό μέχρι να καλυφθούν τα λαχανικά. Προσθέτουμε τον μαϊντανό.

Καπακώνουμε και αφήνουμε να πάρει μία βράση. Χαμηλώνουμε την φωτιά και σιγοβράζουμε για 25’.

Αφαιρούμε από την φωτιά και προσθέτουμε το μηλόξυδο και τα φύλλα δάφνης. Αφήνουμε να ξεκουραστούν σκεπασμένες για 10 λεπτά πριν τις σερβίρουμε.

Beluga Lentil soup

This awesome recipe is a result of my ongoing hate relationship with routine. I just cannot stand the ruthless repetition of everyday life. So I get it out on the lentils!

Purple sweet potatoes to bring colour, life and vitamin C in the plate to help the ferrum content of lentils get absorbed as efficiently as possible.

And I must tell you, colourful food brings life into our bodies, prevents disease and prolongs life.

So lets eat them all! Also, if you want to read more about this, go check my post on preventive medicine

Eat the rainbow!

 Now for the recipe!

Ingredients

1 packet beluga lentils

3 purple sweet potatoes

2 carrots

1 zucchini

1 red onion

2 garlic cloves

1 handful parsley

2 ripe tomatoes

olive oil

1 tbsp thyme

5 bay leaves

salt, pepper

apple cider vinegar

Directions

In a deep pot, shimmer the olive oil with onion l, garlic & thyme. Add the lentils washed and the tomatoes puréed.

Fill up with water until the vegetables are covered. Season & add some more olive oil & parsley and let cook in low heat for around 25 minutes.

Remove from fire and add bay leaves & apple cider vinegar. Let stand for 10 minutes before serving.

🌷💕

Και Πάλεο και Βίγκαν και fabulous! Αμέ.

Γιατί όταν το ψωμί σου απελευθερώνεται από δημητριακά είναι Πάλεο, όταν όμως απελευθερώνεται και από ζωικά προϊόντα δεν μπορεί παρά να είναι fabulous!

Αλλά και πάλι, σημασία έχει τι περιέχει αυτό το ψωμί και όχι τι δεν περιέχει. Βασικά τόσα που έβαλα μέσα, λίγα πράγματα δεν περιέχει. 😂😂

Ουσιαστικά είναι ένα χαρουπόψωμο με σπόρια και καρύδια που το καθιστούν τροφή πλήρη θρεπτικών συστατικών. Ολόκληρο γεύμα εν ολίγοις!  Τρώγοντας μια φέτα, έχεις ήδη χορτάσει με τρόπο όμως όμορφο, δεν σε φουσκώνει, δεν σε γεμίζει με υδατάνθρακες υψηλού γλυκαιμικού δείκτη όπως όλα τα ψωμιά της αγοράς, αλλά σε κρατάει χορτάτο και κυρίως θρεπτικά κσι διατροφικά ικανοποιημένο όσο δεν πάει.

Το χαρούπι το λατρεύω, και όσοι με παρακολουθείτε θα το έχετε καταλάβει. Μου αρέσουν οι έξυπνες τροφές, με ουσία, υψηλή διατροφική αξία και θρεπτικά πολύτιμες. Έτσι και το χαρούπι είναι φάρμακο, από τους μεγαλύτερους υποστηρικτές της προληπτικής ιατρικής  διότι προσφέρει:

Κάλιο

Βιταμίνη Β6

Ασβέστιο

Φυτικές ινες 40% στα 200 γρ!!!

Με ασφάλεια λοιπόν θα μπορούσε να πάρει βραβείο  πολυτιμότητας!

Πάμε τώρα στο αλεύρι κάνναβης 

Ίσως φρικάρει κάποιους όμως δεν υπάρχει κανένας λογος ανησυχίας. Η κάνναβη προέρχεται από το φυτό Cannabis sativa και χρησιμοποιείται ως ψυχοτρόπος ουσία, αλλά τελευταία, έχει μπει δυναμικά στην κουζίνα όλου του κόσμου.

Η υπεύθυνη ουσία για την ψυχοτρόπο δράση της είναι η τετραυδροκανναβινόλη (ΤHC) η οποία περιέχεται σε ποσοστά περίπου 30%. Ενώ η μαγειρική κάνναβη περιέχει περίπου 0.3% THC . Άρα μην ανησυχείτε! Δεν θα την ακούσει κανείς με το ψωμί σας! Ή τα μάφινς, ή τα pancakes! Όπου θέλετε το βάζετε. Αντιθέτως αυτό που θα ακούσετε είναι το κανναβινέλαιο (CBD oil). Αυτό λοιπόν υπερισχύει στην μαγειρική κάνναβη και είναι πολύ ωφέλιμο βεβαίως βεβαίως!

Το CBD oil είναι ένα φυτοκανναβινοειδές, ανάλογο ενός ενδοκανναβινοειδούς της 2- αραχιδονογλυκερόλης (2-ΑG). (Ενδο- σημαίνει ότι παράγεται στο σώμα μας). Ενώ η THC είναι ανάλογο ενός έτερου σημαντικού ενδοκανναδινοειδούς, της ανανταμίδης. Αυτές λοιπόν οι ενδογενείς ουσίες μαζί και με άλλες παρόμοιες, είναι υπεύθυνες για πολλές σημαντικές ενέργειες του σώματός μας. Για την γονιμότητα, την όρεξη, την μακροπρόθεσμη μνήμη, την εγκυμοσύνη, την αίσθηση του πόνου, της διάθεσης, του άγχους.

Φαίνεται λοιπόν με συνεχή έρευνα πάνω στις ιδιότητες αυτού του λαδιού, ότι βοηθά στην ρύθμιση του βάρους, του μεταβολισμού, στην μείωση του στρες, και υπάρχουν ενδείξεις για πολλές ακόμη ιδιότητες. Η ιατρική κάνναβη λοιπόν έχει μπεί στην ζωή μας και είναι μία αγορά πολλά υποσχόμενη.

Γιαυτό το δοκίμασα με περιέργεια να δώ τι εστί. Να πω την αλήθεια, δεν είναι η πρώτη φορά που δοκίμασα κάνναβη σε φαγητό. Έχω επισκεφτεί το Άμστερνταμ πολλές φορές γιατί την αγαπώ αυτήν την πόλη και θυμάμαι την πρώτη φορά με τον Σωτήρη δοκιμάσαμε κεκάκι με μαριχουάνα. Ήταν περίεργα νόστιμο και επέφερε ιδιαίτερη ευφορία ειδικά σε μένα που το έφαγα όλο! Χαχαχά! Γελάσαμε μέχρι τα αυτιά μας!

Το ψωμί λοιπόν αυτό το λάτρεψα. Καταρχήν ακόμη δεν πιστεύω ότι βγήκε ψωμί! Η διατροφή Πάλεο χρησιμοποιεί αυγά για να ενώσει τα χορτοφαγικά υλικά στην Παρασκευή ψωμιού. Όμως εγώ δεν ήθελα εννοείται αυγά. Και να που τα κατάφερα!

Η paleo λοιπόν είναι μια διατροφή που πρεσβεύει ότι στον άνθρωπο ταιριάζουν οι τροφές που έτρωγαν οι άνθρωποι στην παλαιολιθική εποχή, πριν την γεωργία και την κτηνοτροφία. Ουσιαστικά αν δεν το έτρωγε ο άνθρωπος των σπηλαίων δεν περιλαμβάνεται. Έτσι αποκλείει τα σιτηρά, τα ψευδό δημητριακά, τα όσπρια τα γαλακτοκομικά, τα επεξεργασμένα τρόφιμα και την επεξεργασμένη ζάχαρη. Περιέχει κρέατα, αυγά, λαχανικά εκτός της πατάτας, φρούτα και ξηρούς καρπούς εκτός από τις αραχίδες. Υπάρχουν βέβαια παραλλαγές Πάλεο διατροφής. Την ακολουθούν συνήθως όσοι έχουν προβλήματα με δυσανεξία σε γλουτένη και μονοσακχαρίτες.

Μην σας τρομάζουν τα υλικά…είναι πολλά αλλά καλά!! Γιαυτό και ουσιαστικά το ψωμί αυτό αποτελεί ένα πλήρες γεύμα, πλούσιο σε πρωτείνη, ω3 λιπαρά, ασβέστιο, σίδηρο, μαγνήσιο, πρακτικό, με συμπηκνωμένη ενέργεια που θα σας αφήσει άφωνους, όχι μόνο λόγο γεύσης, αλλά και ποιότητας . Προλαμβάνει: Υπέρταση, παχυσαρκία, διαβήτη, καρδιαγγειακά νοσήματα, ενώ θρέφει σημαντικά όσους δεν μπορούν ή δεν θέλουν να φάνε σιτηρά ή γλουτένη.

Έχω ήδη ονομάσει Hobbits Bread αυτό με το παντζάρι. Αυτό λοιπόν θα το ονομάσω «Παλεόψωμο το ευφορικό». Διότι, πρέπει να σας πω ότι είναι αφιερωμένο και εμπνευσμένο από το @Paleokoritso! Την θαυμάσια αυτή παρουσία του ινσταγκραμ που αγαπώ να διαβάζω, να βλέπω και να θαυμάζω τα έργα τις. Κυρίως όμως τον ευφορικό, έξυπνα τποθετημένο και δημιουργικό λόγο της. Ελπίζω να το φτιάξει κιόλας και να της αρέσει!

Υλικά

1 cup χαρουπάλευρο

1 cup αλεύρι λιναρόσπορου

1 cup τριμμένο κολοκύθι

1 cup ηλιόσποροι

1/2 cup κολοκυθόσποροι

1/4 cup αλεύρι κάνναβης

1/4 cup σπόροι κάνναβης

1 χούφτα καρύδια κοπανιστά

1 «αυγό» λιναρόσπορου με 2 κ.σούπας κοπανιστό

1 «αυγο» chia με 1 κ.σούπας

1 μπανάνα

3 κ.σούπας μαύρο σουσάμι

3 κ.σούπας παπαρουνόσπορο

3/4 κ.γ. αλάτι

4 κ.σούπας ελαιόλαδο

νερό όσο πάρει, περίπου 1/2 – 3/4 cup

Οδηγίες

Σε μπολάκι ενώνουμε την chia και τον κοπανιστό λιναρόσπορο με 8 κ.σούπας νερό και αφήνουμε να γίνει ζελές.

Ενώνουμε όλα τα υλικά σε μεγάλο βαθύ μπολ και ανακατεύουμε.

Προσθέτουμε το ελαιόλαδο και λίγο λίγο το νερό μέχρι να γίνει όχι ζύμη αλλά μίας λασπώδης μάζα! Μην απογοητευτείτε! Είστε σε καλό δρόμο! Το ζυμώνουμε σε όποιο σχήμα θέλουμε και πάνω πασπαλίζουμε έξτρα σπόρια.

Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 200 C για 20 λεπτά και μετά για μισή ώρα με 40’ στους 180 C. Προσοχή! Δεν το βγάζουμε κατευθείαν! Σβήνουμε τον φούρνο και το αφήνουμε μέσα για καμιά ώρα για να στεγνώσει καλά!

Εύχομαι να μην σας τρομάξουν τα πολλά υλικά και να το δοκιμάσετε γιατί πραγματικά είναι μοναδικό.

Δεν έχω αρκετά λόγια

να περιγράψω αυτήν την γεύση του πιο κολασμένου βίγκαν παγωτού που έχω δοκιμάσει ποτέ. Γιαυτό θα το αφήσω να μιλήσει από μόνο του.

Η υφή του, κρεμώδης και πλούσια, σου ικανοποιεί όλο σου το είναι (φυσικά και δεν υπερβάλλω), ενώ αυτή η σχεδόν πικρή σοκολατοφυστικένια γεύση σε ανεβάζει λίγο πιο ψηλά και γελάς σαν το χαζό μόνη σου, που έφτιαξες μια τελειότητα. Έτσι θα νοιωσετε και εσείς μόλις το φτιάξετε!

Αυτό το θαυμαστό βούτυρο ευθύνεται για όλα αυτά. Ειδικά αν είναι τόσο αγνό ώστε να περιέχει αποκλειστικά φυστίκια, ξέρεις ότι θα τους τρελάνεις όλους. Κυρίως εσένα, γιατί κακά τα ψέμματα, σου αξίζει. Έψαξε και βρήκες αγνό φυστικοβούτυρο, ελληνικό, φυσικό, χωρίς αηδίες, σαν αυτό εδώ από την Χίο. Η εταιρεία kiss the earth προσφέρει προϊόντα σαν αυτό. Απλά, φυσικά, πεντανόστιμα!

Και πάμε να φτιάξουμε μαζί του το παγωτό που σκαρφίστηκα έχοντας στο μυαλό μου αυτά τα κολασμένα Choco Peanut Butter cups που έχω στην συλλογή των desserts.

ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΦΑΝΤΑΣΤΕΙΤΕ ΤΗΝ ΤΕΛΕΙΟΤΗΤΑ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΑΠΛΟΤΗΤΑΣ

Με τέσσερα μόνο υλικά, αυτά τα σοκολατένια cups σκέτης ΗΔΟΝΗΣ, σε καθηλώνουν και η στιγμή που τα τρως θα είναι η καλύτερη της εβδομάδας σου. Guaranteed 😉.

Στο θέμα μας!

Χωρίς παγωτομηχανή, χωρίς κόπο, χωρίς επεξεργασμένα υλικά, με ελάχιστους υδατάνθρακες, πολύ πρωτεΐνη, υγιεινό λίπος, & γεμάτο σίδηρο !

Πάντα μου αρέσει να προσθέτω χαρούπι όπου βάζω κακάο γιατί απλά το λατρεύω. Όποιος θέλει μπορεί να βάλει μόνο κακάο βέβαια. Τα κοσκίνισα και τα δύο για περισσότερο smoothness.

Όπως όλα τα βίγκαν παγωτά, χρειάζεται μια προετοιμασία. Πρέπει να βάλουμε 2 κονσέρβες κρέμα καρύδας και μια μπανάνα στην κατάψυξη για 2-3 ώρες. Και μισή ώρα πριν το φτιάξουμε, να μουλιάσουμε τους χουρμάδες. Αυτά μόνο!

Μετά γεμίζουμε τον επεξεργαστή τροφίμων ή το μπλέντερ μας με όλα τα υλικά.

Τόσο απλά, τόσο θρεπτικά

Υλικά

2 κατεψυγμένες κονσέρβες κρέμα καρύδας για 2-3 ώρες

150 γρ φυστικοβούτυρο (1/2 cup)

1 κ.σούπας ταχίνι

1 μπανάνα κατεψυγμένη

1/4 cup κακαό ωμό βιολογικό

2 κ.σούπας χαρουπάλευρο

6 χουρμάδες μουλιασμένοι σε νερό για μισή ώρα

1 κ. σούπας αγαύη ή σιρόπι σφενδάμου

1/2 κ.γ. κανέλα

στην μύτη κ.γ. αλάτι Ιμαλαΐων

Οδηγίες

Κοσκινίζουμε το κακάο & το χαρούπι. Βάζουμε όλα τα υλικά στον κάδο του επεξεργαστή. Χτυπάμε για λίγα λεπτά μέχρι να γίνει το μίγμα μας κρεμώδες.

Μεταφέρουμε σε ένα σκεύος και καταψύχουμε για 3-4 ώρες. Αναλόγως την επιθυμητή σύσταση.

Προσοχή!

Εφόσον μας μείνει παγωτό, (αν είναι ποτέ δυνατόν) το διατηρούμε στην κοινή ψύξη και όχι στην κατάψυξη! Γιατί θα γίνει παγάκι και θα αλλοιωθεί. Το ξανατρώμε ως έχει ή το καταψύχουμε ξανά για 2 ώρες.

Καλή σας απόλαυση!

Ζήτω!

Ζήτω στην μοναδική δίαιτα που δεν είναι δίαιτα! Είναι τρόπος διατροφής.

Δεν σε πρήζει με μετρήσεις και συνεχές άγχος του τι να φας.

Απλά σου λέει πότε να φας.

Μάλιστα σου λέει να επιλέξεις εσύ το σχήμα που σου ταιριάζει.

Πόσο cool πια;

Ας μην προτρέχω όμως, πάμε να μιλήσουμε με δεδομένα.

Διαλειμματική Νηστεία

Η ηθελημένη αποφυγή τροφής για συνεχόμενες ώρες την ήμερα,

και η κατανάλωση τροφών μέσα σε οριοθετημένο χρονικό πλαίσιο.

Γιατί;

Για πάμε να δούμε.

Ιστορικά

Ο άνθρωπος, είναι κυνηγός. Η μάλλον ήταν κυνηγός. Τώρα κυνηγάει στα σουπερ μάρκετ και στα εστιατόρια. Τότε το φαγητό ήταν λίγο, πάντα φρέσκο και όχι πάντα διαθέσιμο. Παρόλαυτά ήταν κύριο μέλημά του, με σκοπό πάντα, την επιβίωση. Όταν έγινε κτηνοτρόφος και γεωργός όλα άλλαξαν. Αυτόματα, σταμάτησε να τρώει ποικιλία τροφών και επικεντρώθηκε στα ζώα και στα παράγωγά τους, ενώ οι γεωργοί, εξελικτικά, με βάσει πάντα τους αδίστακτους νόμους του εμπορίου, επικεντρώθηκαν σε μονοκαλλιέργειες και σπόρους με το μεγαλύτερο κέρδος.

Θεσπίσαμε και την Αγία τριάδα. Πρωινό, μεσημεριανό, βραδυνό. Κάτι πηγαία ασύμβατο με την φύση μας, και μάλιστα επικίνδυνο! Να εξηγήσω. Ξυπνάς το πρωί. Είτε κυνηγός των σπηλαίων, είτε γεωργός του μεσαίωνα. Τι είναι αυτό που έρχεται πρώτο στο μυαλό σου; Να φας κορνφλεικς; Όχι. Είσαι νοήμων όν, με χιλιάδες σκέψεις που σε προβληματίζουν, έχεις σχέδια για το μέλλον, και δουλειές! Χρειάζεσαι κάθε κύτταρο του σώματός σου να αφοσιωθεί προς αυτήν την κατεύθυνση. Δεν έχεις χρόνο για τηγανίτες, κορνφλεικσ, μαρμελάδες, μπισκότα και κρουασάν!

Οργανικά

Υπάρχουν 4 μεταβολικές συνθήκες:

Η σίτιση, η νηστεία, το στρες και η συνθήκη της ασιτίας ή υποσιτισμού

Ινσουλίνη

Oταν το σώμα μας ξυπνάει, χρειάζεται ενυδάτωση. Είναι νωρίς για στερεά τροφή. Τρώγοντας, αρχίζει η παραγωγή ινσουλίνης, μία ορμόνη απαραίτητη για την διατήρηση φυσιολογικών επιπέδων γλυκόζης στο αίμα καθώς ενεργοποιεί την είσοδό της στα κύτταρα. Όμως, κατά την περίοδο φαγητού και κατά την μεταγευματική περίοδο, τα αυξημένα επίπεδα ινσουλίνης διατηρούν αυτό που λέμε αναβολικό στάδιο. Δηλαδή το σώμα δεν μπορεί να κάψει λίπος, όσο κυκλοφορεί η ινσουλίνη! Διοτι, η δεύτερη σημαντικότερη δουλειά της, μετά του να απομακρύνει την γλυκόζη από το αίμα και να την εισάγει στα κύτταρα, είναι και η μετατροπή των έξτρα μορίων γλυκόζης σε λιπαρά οξέα και η αποθηκευσή τους στον λιπώδη ιστό. Για αυτό και είναι καλύτερα να γυμναζόμαστε νηστικοί.

Δύο όργανα του σώματός μας, δεν χρειάζονται ινσουλίνη για να χρησιμοποιήσουν την γλυκόζη του αίματος. Και πολύ σοφά. Ο εγκέφαλος και το ήπαρ. Ακριβώς γιατί χρειάζονται άμεση χρησιμοποίηση γλυκόζης για παραγωγή ενέργειας, άνευ όρων και προυποθέσεων. Είναι η VIP’s του οργανισμού μας και ως τέτοιοι, χαίρονται ιδιαίτερης μεταχείρισης! Άρα, η εντύπωση και ο μύθος ότι αν δεν φας, δεν μπορείς να σκεφτείς, δεν ισχύει! Ούτε καν!

Μεταξύ των γευμάτων η ινσουλίνη βρίσκεται στον πάτο, αφήνοντάς μας ελεύθερους να κάψουμε λίπος! Άραγε με την προτεινόμενη τριγευματική διατροφή συν τα εξτρα σνακ, πότε επιτυγχάνουμε αυτήν την μεταβολική κατάσταση, αν όχι ποτέ; Ταυτόχρονα, οι ορμόνες που δουλεύουν σε αυτήν την περίοδο είναι η γλυκαγόνη και η αδρεναλίνη. Και οι δύο αυτές ορμόνες, ως καταβολικές, διασπούν τα λιπαρά οξέα του λιπωδους ιστού για να παράξουν ενέργεια. Πάμε όμως να τις δούμε πιο αναλυτικά:

Γλυκαγόνη

Εκκρίνεται και αυτή από το πάγκρεας, όταν η τιμές γλυκόζης του αίματος πέφτουν κάτω από 70 mg/dl, υπο συνθήκες μη σίτισης. H γλυκαγόνη διασπά στο πάγκρεας και στους μύες το αποθηκευμένο γλυκαγόνο προς ενέργεια, καθώς και μετατρέπει τα λιπαρά οξέα σε ενέργεια. Άρα διασπά το λίπος! Μαντέψτε ποια ορμόνη εμποδίζει την παραγωγή γλυκαγόνης. Η ινσουλίνη! Ακριβώς διότι είναι αντίθετες! Δεν κάνουν χωριό η μία με την άλλη. Όμως! ποια ορμόνη ενεργοποιεί την έκκρισή της; Η αδρεναλίνη.

Αδρεναλίνη ή επινεφρίνη

Εκκρίνεται από τα επινεφρίδια σε απάντηση σε καταστάσεις στρες, φυγής, ή μάχης, όταν το σώμα μας χρειάζεται κάθε διαθέσιμη πηγή ενέργειας. Έτσι η αδρεναλίνη όπως και η γλυκαγόνη ελευθερώνει στην κυκλοφορία γλυκόζη από το ήπαρ και λιπαρά οξέα. Η δράση της είναι παρόμοια με αυτή της νοραδρεναλίνης η οποία εκκρίνεται από το κεντρικό νευρικό σύστημα κατά την διέγερση του συμπαθητικού συστήματος. Άρα ομοίως, κατά την κυριαρχία της αδρεναλίνης στην κυκλοφορία, διασπάμε λίπος κα αδυνατίζουμε!

Γιατί η θεωρία των πολλών γευμάτων είναι άτοπη.

Huge revolution people!

Η συνεχής, τακτική λήψη μικρότερων γευμάτων, βασιζόταν στο ότι το σώμα μας καίει ενέργεια για να κάψει ένα γεύμα, για αυτό, εφόσον αυξάνονται τα γεύματα, θεωρητικά καίμε και περισσότερο. But! Το σώμα μας σε σχέση με το φαγητό καίει πιο απλά: Είτε φας 5 μικρά γεύματα των 2000 θερμίδων, είτε 1 των 2000 θερμίδων, θα κάψει την ίδια ενέργεια για να τα χωνέψει! Oπότε, τσάμπα έτρωγες σαν βρέφος τόσα χρόνια!

Μας έχουν πιπιλίσει το μυαλό.

Μας έχουν βέβαια! Εχουν επιστημονικοποιήσει την ύπαρξη κάθε σνακ! Έχουν ανάγει σε θρέψη τις πιο ανθυγιεινές επιλογές. Ακριβώς για να δικαιολογήσουν την υπαρξή τους οι πωλητές, οι διαφημιστές, οι εστιάτορες, οι φούρνοι, τα κυλικεία! Όλοι! Το φαγητό αλλά και το πρωινό ιδίως είναι μπιζνα τρελή.

Φαντάσου τώρα να τους πεις ότι αποφάσισες να μην τρως. Θα τρελαθούν! Και θα σε βγάλουν τρελό! Όλοι κουνούν συγχρονισμένα το κεφάλι συγκαταβατικά λέγοντας ότι το πρωινό είναι το σημαντικότερο γεύμα της ημέρας! Και είναι! Για την τσέπη τους! Όχι για τον εγκέφαλό σου που έχει όρεξη μεν αλλά για δουλειά δε.

Θεωρία της αποφυγής τ0υ πρωινού.

Μόλις ξύπνησες. Το μυαλό σου είναι φρέσκο, ξεκούραστο και έτοιμο για δράση. Βρίσκεσαι σε ένα pure momentum μοναδικό! Η αυξητική ορμόνη την νύχτα, σου εξουδετέρωσε τα άγχη της προηγούμενης μέρας, και είσαι σε θέση να μάθεις και καινούρια πράγματα! Αν φας, χάνεις την στιγμή! Οι ώρες αιχμής της δημιουργικότητάς σου θα χαθούν, στην προσπάθεια να χωνέψεις. Και όχι, δεν είσαι multitasking οργανισμός!

Τι συμβαίνει όταν τρώμε συχνά:

1. Το πάγκρεας βρίσκεται σε συνεχή λειτουργία, παράγοντας ινσουλίνη όλη μέρα, διατηρώντας ένα συνεχές αναβολικό στάδιο.
2. Η ινσουλίνη δεν προλαβαίνει να φύγει ουσιαστικά από την κυκλοφορία και γιαυτό τα κύτταρα με τον χρόνο αναπτύσσουν την λεγόμενη αντίσταση στην ινσουλίνη. Δηλαδή, το πάγκρεας εκκρίνει επαρκής ποσότητες ινσουλίνης, όμως είναι τζούφια, γιατί πλέον δεν μπορεί να ενεργοποιήσει την είσοδο της γλυκόζης στο κύτταρο. Ετσι, γινόμαστε υπεργλυκαιμικοί και αναπτύσσουμε διαβήτη τύπου 2.
3. Το στομάχι μας δουλεύει πυρετωδώς, προσπαθώντας να χωνέψει τόσες τροφές ασταμάτητα, με αποτέλεσμα να απορροφά το μεγαλύτερο μέρος της ενέργειας του οργανισμού.
4. Το μυαλό μας, παυει να είναι το επίκεντρο και δεν λειτουργεί με την μάξιμουμ δυνατότητά του.
5. Το ανοσοποιητικό μας σύστημα επιβαρύνεται. Καταργείται! Επαναπάυεται. Σου λέει αυτος για να τρώει όλη μέρα, μια χαρά είναι, εμένα δεν με χρειάζεται. Και πάλι, μπαίνει σε δεύτερη μοίρα και χάνει ποσοστά από τις επιχορηγήσεις οι οποίες απορροφούνται όλες από το γαστρεντερολογικό!
6. O μεταβολισμός εξασθενεί! Δεν μπουστάρεται όπως μας λένε αδιαλλείπτως οι επιτήδειοι. Αντιθέτως, η νηστεία, μέσω της επιρροής στον κιρκαδιανό ρυθμό, στην χλωρίδα του εντέρου και στον ύπνο, αυξάνει τον μεταβολισμό μας και επιτρέπει στο σώμα μας να επικεντρωθεί στην θεραπεία μας.

Όλα αυτά οδηγούν στο συμπέρασμα ότι με μια απλή επιλογή, μπορούμε να επιφέρουμε στο σώμα μας τεράστια οφέλη. Μόνο με μία επιλογή. Το να επιλέξουμε πότε να φάμε.

Πάμε όμως να μιλήσουμε για ξεχασμένες συμπεριφορές στον βωμό του μάρκετινγκ.

(άσε με να τα πω, θα σκάσω!)

Όταν ένα παιδί αρρωσταίνει, το πρώτο πράγμα που κάνει είναι να μην τρωει. Σοφό πλάσμα. Ακριβώς γιατί αγνοεί την προπαγάνδα γύρω του και δρα ενστικτωδώς. Ανεπηρέαστο από τις καιροσκοπικές συστάσεις, καταλαβαίνει ότι πρέπει να μην φάει. Και έχει δίκιο. Η τροφή κάνει ακριβώς το αντίθετο από την πεποιθηση των μανάδων όλου του κόσμου (αλλά κυρίως των ελληνίδων) ότι θα βοηθήσει να επέλθει η ανάρρωση. Ακριβώς λόγω της απομάκρυνσης από το ουσιώδες. Την καταπολέμηση της ασθένειας, του ιού, του μικροβίου που εισέβαλε στο σώμα και πρέπει να επαναταχθεί στρέφοντας όλη του την συγκέντρωση στις μάχες που θα επιφέρουν την ιαση.

Αρα, ας αφήσουμε τα παιδιά νηστικά κατά την ασθένειά τους. Όταν ένα παιδί πεινάει, σημαίνει ότι είναι καλά.

Με τον ίδιο τρόπο λοιπόν, ο άνθρωπος, ενστικτωδώς, ξέρει τι τον ωφελεί και τι όχι. Και οι διαφημιστές και οι πωλητές το ξέρουν. Γιαυτό και παλεύουν να μας ξεπλύνουν τον εγκέφαλο ώστε να επαναλαμβάνουμε όλοι μαζί με μια φωνή: Το πρωινό είναι το πιο σημαντικό γεύμα της ημέρας! Και δως του ψωμάρες, και κρουασάν, και κορνφλεικς, και ομελέτες, και δεν συμμαζεύεται. Που να συμμαζευτεί; Mας ξεχειλώσατε και μας μαζί με αυτό! Το ψέμα, ότι ορίζουμε την ζωή μας. Ότι οι επιλογές μας, είναι γέννημα εσωτερικών αναγκών και όχι ασυνείδητη αντίδραση στο συνεχές προπαγανδιστικό πιπίλισμα.

Μα εγω υπερβάλλω? Μπαίνεις στο μετρό και βλέπεις διαφήμιση την αμίτα πρωινό, το fitness που μας φλόμωσε στην λάθος υπόσχεση ότι τρώγοντας τα θα χωρέσουμε στα παλιά μας παντελόνια! Μόνο αν ήταν μεγαλύτερα από του παρόντος!!! Δυστυχώς η κοινωνικοί κανόνες επιτρέπουν να λέει ο καθένας ότι θέλει, χωρίς φίλτρα, εξισώνοντας όλους μας με το πρότυπο που συμφέρει αυτούς. Όλες οι ανεπαίσθητες εικόνες φαγητού στους δρόμους, στην τηλεόραση, στο ράδιο, στον υπολογιστή, θα πεταχτούν οσαν ποπ! όταν έρθει η στιγμή να πάρουμε απαφάσεις για την διατροφή μας.

Και εσύ τι μας το παίζεις, πιο έξυπνη δηλαδή; Και όλοι εμείς ειμαστε τα πρόβατα του συστήματος που εσύ με την αγνή σου καλοσύνη, ήρθες να μας ξεμπροστιάσεις;

Oχι. Ούτε καν. Στα ίδια λημέρια είμαι και εγώ. Παλεύω με τις εγκατεστημένες εικόνες που μου έχουν φυτέψει, μπας και γυρίσω ποτέ πίσω στον χρόνο, όταν ημουν μωρό, και το ματριξ του κόσμου δεν με είχε παγιδεύσει στα πλοκάμια του…Προσπαθώντας, είπα να γράψω για αυτά, έτσι, σαν ημερολόγιο καταστρώματος, γιατι βοηθάει. ΈΜΕΝΑ βοηθάει να μην νοιώθω μόνη μέσα σε όλο αυτό το αίσθημα εξαπάτησης. Με εξαπάτησε ο κόσμος πριν καν προλάβω να εξελίξω την ύπαρξή μου! Σας φαίνεται μελό και υπερβολικό ε; Mακάρι να ήταν!

Δεν πρόλαβα σου λέω να αποφασίσω με καθαρό δικό μου μυαλό. Μου την πέσανε από νωρίς όλοι, μη τυχόν και αποκλίνω από την λεωφόρο που μας έχουν βάλει. Θα τρως αυτά, εκείνες τις ώρες, με αυτόν τον τρόπο, και θα χαίρεσαι. Οταν πάει κάποιος να πεί κάτι διαφορετικό, θα τον στιγματίζεις! Ετσι ώστε αυτός ο κάποιος να μην τολμήσεις ποτέ να γίνεις εσύ…

Και μετά όταν ξεφύγεις, με το φαι όλη μέρα και παχύνεις, στην πέφτουν και πάλι! Καλέ, αποφασίστε! Που ήταν αυτό το μέτρο τόσο καιρό και εγώ δεν το έβλεπα;;; Μα δεν το είδα σας λέω!!! Είναι ταλέντο να χαλιναγωγείς έναν άνθρωπο…

Anyways! Πάμε πίσω στην διαλειμματική νηστεία.

Σε τι ωφελεί:

1. Το ανοσοποιητικό ξάφνου, ξυπνάει από τον λήθαργό και συγκαλεί γενική συνέλευση! Σου λέει, αυτός, πεινάει. Πεινάει;…ΠΕΙΝΑΕΙ;;; Aαααααα, άσχημα τα πράγματα! Για κάτσε να ετοιμαστούμε όλοι να είμαστε σε εγρήγορση γιατι δεν αργεί να γίνει το κακό! Έτσι, δυναμώνουμε, γεμίζουν οι μπαταρίες μας και επαναφορτιζόμαστε.
2. Η υποκείμενη νόσος, που τρεφόταν μαζί με εμάς, αρχίζει να απειλείται. Νοιώθει το περιβάλλον αφιλόξενο. Και είναι! Νηστεύοντας, προσφέρουμε στην ασθένεια μια γερή κλωτσια!
3. Κατά τη νηστεία, το σώμα μας είναι σε low mode energy consumption. Κάνει κράτει. Δεν βαράνε οι μηχανές κάργα και όποιον πάρει ο χάρος! Mειώνει το οξειδωτικό στρες, για αυτό ο ερευνες απέδειξαν ότι η διαλειμματική νηστεία βοηθά στην πρόληψη των νόσων που σχετίζονται με την ηλικία. Δηλαδή, όγκοι, άνοια, καρδιαγγειακά και διαβήτης τύπου 2. Ετσι επιφέρει καλύτερη ποιότητα ζωής και μακροζωία.
4. Αυτή η ρημαδοφλεγμονή. Εχθρός της, η διαλειμματική νηστεία. Αν δεν φάς για 3 μέρες προτου να βγάλεις το δόντι σου, δεν θα χρειαστείς αντιβίωση ποτέ! Όχι δεν είμαι τρελή. Το σώμα μας γίνεται κομάντο. Βαζει μουσική υπόκρουση Τζέιμς Μποντ και περιμένει για το χτύπημα. Είναι σε εγρήγορση για παν ενδεχόμενο.
5. Βελτιώνει την μικροβιακή χλωρίδα του εντέρου. Η οποία είναι υπερπολύτιμη για την υγεία μας και προσδιορίζει την υγεία μας στο μέλλον. Διότι όλα ξεκινούν και τελείωνουν από την υγεία του εντέρου.
6. Σε μαθαίνει απτην αρχή να πεινάς! Γιατί το ξέχασες με όλα αυτά τα συνεχώς διαθέσιμα τρόφιμα, όπου κι αν στρίψεις. Και πίστεψέ με, το αίσθημα της πείνας είναι πολύ πιο γοητευτικό από ότι νομίζεις. Επιβάλλοντας εσύ ο ίδιος ηθελημένα στον εαυτό σου να πεινάσει, όχι μόνο έχεις την κατάσταση στα χέρια σου, είσαι θεωρητικά ανίκητος πια! Σε εκπαιδεύεις από την αρχή να ξεχωρίζεις, την πείνα από την λαιμαργία, και την λαιμαργία από την πείνα. Είσαι ένας μοντέρνος ήρωας.
7. Βοηθά στην απώλεια λίπους και όχι μυικής μάζας!
8. Είναι εύκολη κα απλή στην κατανόηση, δεν περιλαμβάνει περιπλοκη μέτρηση θερμίδων, και γραμμαρίων. Το μόνο που χρειάζεσαι είναι ένα ρολόι!

Πως δουλευει βρε παιδί μου ;

Θα σου πω καλέ. Έτσι θα σε αφήσω;

1. Το σώμα μας θέλει ευκολη ενέργεια την οποία παίρνει απο την καύση των υδατανθράκων. Όμως δεν έχει μεγάλες αποθήκες. Οι υδατάνθρακες που αποθηκεύει βρίσκονται σε μορφή γλυκαγόνου στο ήπαρ και τους μύες, και αντέχουν μόνο για 24 ώρες. Για να έχει το κεφάλι του ήσυχό! Οταν εμείς καταναλώνουμε περίσσεια υδατανθράκων, τότε τους μετατρέπει σε λίπος και το αποθηκεύει στο σώμα. Σαν τον τζίτζικα από το παραμύθι ο “Τζίτζικας και ο Μέρμηγκας”.
2. Όταν λοιπόν, στερέψoυν οι υδατάνθρακες απο το τελευταίο μας γεύμα, το σώμα μας διασπά το γλυκαγόνο του ήπατος, και των μυών. ΟΧΙ τους ίδιους τους μύες. Οι μύες είναι φτιαγμένοι από μυικές ίνες, τις οποίες δεν ενοχλεί ούτε καν!
3. Όταν εμείς συνεχίζουμε να μην τρώμε ακόμη και μετά την κατανάλωση του γλυκαγόνου, το οποίο μας φτάνει για περίπου 24 ώρες,  τότε το σώμα μας αρχίζει να διασπά το λίπος, να ελευθερώνει λιπαρά οξέα στο αίμα για να πάνε στα κύτταρα του σώματος και να μπουν στον κύκλο του Krebs  για να παραχθεί ενέργεια για να δουλέψουν! Έτσι, όλοι όσοι ακολουθούν νηστεία συστηματικά, αδυνατίζουν, με καθαρή απώλεια λίπους.
4. Πότε τελικά το σώμα μας διασπά μύες για παραγωγή ενέργειας; Όταν η έλλειψη τροφής το ανάγκασε να ελαχιστοποιήσει τις διαθέσιμες αποθήκες λίπους, οπότε και ξεκινά να διασπά μύες για να διασώσει το λίπος το οποίο χρειάζεται για να παράξει βασικές ορμόνες. Το σώμα μας διαθέτει περισσότερα εγχειρίδια από την ΝΑΣΑ. Αυτή η κατάσταση αφορά προχωρημένη ασιτία, που συμβαίνει στην νευρική ανορεξία και στον υποσιτισμό των ανθρώπων υπο συνθήκες εξαθλίωσης. Όχι εσένα και εμένα.

Πως γίνεται;

Υπάρχουν διαφορες μορφές διαλειμματικής νηστείας.

1. To μοντέλο 16-8. Τρως όλα τα γεύματα σε ένα παράθυρο 8 ωρών ενώ δεν τρως τις υπόλοιπες 16 ώρες. Δεν εχει σημασία ποιες ώρες θα είναι αυτές. Είτε το κάνεις 8 το πρωι με 4 το μεσημέρι, είτε 12 το μεσημέρι εως 8 το βράδυ, είτε 2 το μεσημέρι με 10 το βράδυ. Μπορείς να ορίσεις σύμφωνα με τα δικά σου κριτήρια ποιο ωράριο σε βολεύει. Αυτό βοηθάει όσους επιθυμούν να χάσουν βάρος. Συστήνω την καθιέρωση πρωινού στις 11:00 με 12:00, μεσημεριανού κατά τις 4 και ελαφριού γεύματος στις 7:30.
2. Το μοντέλο της 24ώρης νηστείας μία φορά την εβδομάδα. Αυτό το μοντέλο είναι ιδανικό για όσους θέλουν να διατηρήσουν το βάρος τους, χωρίς να αδυνατίσουν , ενώ ταυτόχρονα λαμβάνουν όλα τα οφέλη της.
3. Το διαδοχικό μοντέλο ημερών νηστείας με ημερών μη νηστείας. Πιο ήπιο πλάνο απώλειας ή διατήρησης του βάρους, κρατώντας όλα τα οφέλη της νηστείας.

Συμπερασματικά

Η διαλειμματική νηστεία μπορεί να βοηθήσει σημαντικά όσους παλεύουν με το βάρος τους χρόνια και δεν έχουν καταφέρει να χάσουν κιλά, επιφέροντας απώλεια σωματικού λίπους.

Βοηθά στην αντιμετώπιση της λαιμαργίας και της ακατάσχετης κατανάλωσης φαγητού μέσα στην μέρα, μαθαίνοντας στο σώμα μας να αναγνωρίζει πότε πεινάει πραγματικά.

Ενισχύει τον μεταβολισμό και προλαμβάνει ασθένειες που σχετίζονται με το γήρας και εκφυλιστικά νοσήματα όπως Alzheimer, τον διαβητη τύπου 2, την παχυσαρκία.

Σε φέρνει πιο κοντά στην φύση σου, καθότι γνωρίζεις τα όριά σου και ανακαλύπτεις τις δυνάμεις σου, ειδικά αν είσαι emotional eater και συναισθηματικά ασταθής.

• Προσοχή σε όσους πάσχουν από νοσήματα που χρήζουν φαρμακευτική αντιμετώπιση, καλύτερα να συμβουλευτούν τον ιατρό τους, πριν την έναρξη της δίαιτας.

Yeap.

Είναι ακριβώς αυτό που φαντάζεστε.

Παγωτό κρεμώδες,

με υπέροχη nutty γεύση από Κάσιους,

με κομμάτια αλατισμένης καραμέλας από χουρμάδες.

Παγωτό, cruelty free, (- χωρίς βία άραγε στα ελληνικά;) χωρίς δηλαδή γαλακτοκομικά, χωρίς ίχνος ζάχαρης, επεξεργασμένης, μόνο με φυτικούς υδατάνθρακες και όλη, την γεμάτη γεύση που επιβάλει το όνομά του!

θελει προετοιμασία, αλλά χαλάλι, σιγά την ταλαιπωρία να βάλεις χουρμάδες και κασιους στο νερό και μπανάνες στην κατάψυξη. Μην ακούσω γκρίνιες! Εδώ σώζουμε τον κόσμο people!! Και τον εαυτό μας. Αυτό που το πας;

Είναι παγωτό

Χωρίς τα κοινά αλλεργιογόνα τρόφιμα,

Χωρίς ορμόνες,

Χωρίς αντιβιοτικά,

Χωρίς μονοσακχαρίτες που μας επιβαρύνουν,

Χωρίς συντηρητικά,

Χωρίς πρόσθετα για βελτίωση της υφής

Χωρίς βία

Γιαυτό το έχω ήδη εντάξει στις αγαπημένες μου συνταγές. Και σας το προσφέρω απλόχερα γιατί τα καλά πρέπει να μοιράζονται.

Υλικά

κρέμα

4 μπανάνες παγωμένες από βραδίς

1/2 κούπα cashews μουλιασμένα από βραδίς

2 κ.σούπας νερό

1 κ.σούπας χυμό λεμόνι

1 κ.γ. Εκχύλισμα βανίλιας

καραμέλα

8 χουρμάδες μουλιασμένοι σε νερό τουλάχιστον 3 ώρες

1 κ.σούπας βούτυρο καρύδας (βιτάμ)

1/2 κ.γ. αλάτι Ιμαλαΐων

1/2 κ.γ. εκχύλισμα βανίλιας

Οδηγίες

1. Φτιάχνουμε γιαούρτι κάσιους! Βάζουμε στο μπλεντεράκι τα Κάσιους με τις 2 κουταλιές νερό και το λεμόνι και χτυπάμε μέχρι να γίνει κρέμα.

2. Στο μπλέντερ βάζουμε τις μπανάνες κομμένες σε κομμάτια και το γιαούρτι Κάσιους. Χτυπάμε μέχρι να ομογενοποιηθεί το μίγμα. Θέλει υπομονή μέχρι να λιώσουν οι μπανάνες, όμως μην προσθέσετε νερό! Προς Θεού! Απλά αφήστε το να χτυπηθεί με την ησυχία του. Δεν βιαζόμαστε. Το καλό πράμα αργεί!

3. Φτιάχνουμε την καραμέλα: Στο μπλεντεράκι ή με ραβδομπλέντερ χτυπάμε τους χουρμάδες ξεκουκουτσιασμένους με το βούτυρο καρύδας, την βανίλια και το αλάτι. Θα γίνει μια κρέμα ίίίίδια με καραμέλα! Γλυκειά γλυκειά και τόσο θρεπτική!

4. Προσθέτουμε στην κρέμα παγωτού την μισή καραμέλα και χτυπάμε ξανά. Έτοιμο! Το τρώμε απευθείας με την υπόλοιπη καραμέλα ως γαρνιτούρα και αλατισμένα Κάσιους, ή το καταψύχουμε για 3 ώρες αν θέλουμε πιο στερεή υφή.

Marvellous!